Traveling

Ooit bustickets moeten kopen in Manilla? En rond kersttijd? Prepare. Je loopt een muffe, warme hal binnen, links & rechts staan allerlei hokjes met verschillende bus maatschappijen, rijen mensen ervoor, allemaal roepen hoeveel kaartjes ze willen. Ondertussen hupsen wij er tussen door om te kijken welke bus naar Donsol gaat (wat vrij makkelijk is omdat we makkelijk 1 tot 2 koppen groter zijn dan de rest) en het moest met airco zijn. Het werd ons afgeraden om een open bus te nemen, omdat we s'nachts wouden gaan, ivm met de insecten die s'nachts actief worden. Wij nemen de airco bus.

De dag ervoor waren we op zoek geweest naar de andere bus terminal, maar wij konden het niet vinden. Toen we besloten om het aan iemand te vragen verwachtte ik een routebeschrijving. Nee. Als ze je helpen, dan gaan ze je ook goed helpen! 3 Filipijnse scholieren hadden ons kaartje, stonden er met zijn drieen naar te turen, druk te gebaren en te ratelen. Ze zijn 3 kwartier tot een uur met ons meegelopen tot we het hadden gevonden! Als je in Nederland aanbied om een uurtje mee te wandelen, worden wij zwaar achterdochtig. Maar hier, ze zijn allemaal zo behulpzaam.

Omdat we de dag ervoor al bij een andere bus terminal waren geweest en daar alles op was, iedereen gaat naar huis voor kerstmis, moesten we nu de tickets kopen. Elke airco maatschappij had geen plekken meer. En dit is echt waar; uit het niets begon er een lichtje te schijnen op een hokje, we hoorden engeltjes zingen en we keken elkaar aan. In een sprintje renden we ernaar toe. Nog 2 tickets met airco. Yes! Alleen, hij vertrekt over 2 uur. Tsja wat doe je dan? Inpakken als een malle.

2 uur later zaten wij met onze backpackjes in de bus naar Donsol, ciao Manilla!