Indonesië, Bali & KL- 28/12/'15 t/m 4/1/'16

Onze laatste week is ingegaan en dat voelt heel raar. Het reizen wordt een manier van doen, net zoals je thuis je dagelijkse routine hebt. Het zoeken naar een goede eetplekje, een fijn bed, binnen 1 dag bekend zijn met je omgeving en welke activiteiten er te doen zijn en voor welke prijs. En niet vergeten verder te kijken, wat wordt de volgende stop en hoe komen we daar?

Het voelde dus onwennig om in Bali aan te komen en te weten dat vanaf dit punt alles al geregeld is. De vluchten zijn geboekt en ons bedje is gereserveerd. Desalniettemin, genieten geblazen! Op 5 minuten loopafstand van het strand en een kwartiertje naar de nightmarket hebben we weer een fijne plek gevonden.

De eerste dag hebben we als 2 zeesterren op het strand gelegen, af een toe een idee opperen wat we zouden kunnen doen. Een ding is zeker, heel veel chillen (en zo bruin mogelijk terug komen, gnagna!). Ook hoorden we veel Nederlands om ons heen en zagen we bijna alleen toeristen. Na de laatste maand eigenlijk de enige 'witte gezichten' te zijn geweest moesten we hier best aan wennen. Het is opeens zo druk om je heen en het échte Bali is moeilijk te zien op de toeristische straat.
De volgende dag zijn we weer op ons trouwe scootertje geklommen, richting de Twin Lakes. En gelukkig, hoe verder we landinwaarts gingen, hoe meer de echte kleine huisjes en het platteland tevoorschijn kwamen. Langs de weg zijn we gestopt voor een portie saté om daarna door te rijden naar de rijstvelden van Jatiluwih. Het blijft indrukwekkend, die trapjes van groen die helemaal naar boven de bergen in slingeren en de mensen en ossen die hun werk doen. Ik kan er naar blijven staren.

Tot aan oudjaarsdag was luieren op het strand en saté eten ons hoofddoel. Wist je dat in het wilde Balinese Toeristenjungle een lunch al gevaarlijk is? Toen Roel en ik van onze bakso aan het genieten waren werden we bekogeld door een eekhoorn! Takjes en jonge mango's werden naar beneden gelanceerd. Onze moedige kok heeft het wilde beest gelukkig kunnen wegjagen. Maar het was op wraak belust en kon het niet laten om op oudejaarsavond een goed gemikte mango vol op mijn hoofd te richten. Ik zag al vuurwerk voor het 12 uur was. Balinese eekhoorns, maffia van de mango bomen.

Oud & Nieuw was een feest! Op het strand hebben we in een ligstoel al het vuurwerk mogen bekijken en na 12 uur hebben we een mooi feestje gevonden waar gedanst mocht worden. Tot het laatste liedje werd er met de billen geschud.

Op onze laatste dag in Bali werden er weer kilometers gemaakt op de brommer. Van het paleis in Ubud, naar Pura Tanah Lot, Pura Uluwatu en even afkoelen op het strand van Jimbaran.
Ubud hadden we veel over gehoord en gelezen, een artistiek & kunstzinnig stadje in Bali. In werkelijkheid was de kunstmarkt eigenlijk gewoon dezelfde souvenir markt als overal. De straatjes waren wel knus & het paleis was mooi, maar het viel een beetje tegen. Door naar Tanah Lot, en die heeft ons zeker niet teleurgesteld!
Ze plaatsen een tempel niet zo zeer omdat de tempel belangrijk of heilig is, maar omdat ze de plek zo bijzonder vinden. En deze plek is zeker bijzonder. In de zee ligt een rots waar je alleen op kan wanneer het eb is. In de rots zit een kleine bron, 'holy water' dat naar je toe komt stromen via een holle bamboe. Je wast je gezicht met dit water, wordt gezegend met heilig water door een priester en de andere priester plakt gezegende rijst op je voorhoofd en steekt een bloem achter je oor. Yes, een goed begin van 2016!
We hebben geluk gehad dat we nog een zegening konden krijgen, het water kwam steeds hoger en de grote golven kwam inmiddels tot aan de heupen op de terugtocht.

Pura Uluwatu is een heel klein tempeltje op een mega grote klif. De lucht was helderblauw, de zee nog blauwer en de rots steekt er mooi grijs/wit naast af. Met op de top een klein zwart tempeltje. Ook deze locatie is prachtig! Op de rand van de klif hebben ze een pad gebouwd, hier kun je een lange wandeling maken en de tempel vanuit allerlei aangezichten bekijken. Maar het was zó heet en die blauwe zee zag er zó lekker uit... We zijn weer op onze trouwe 2-wieler gesprongen en naar Jimbaran gereden om van het laatste zonnetje & strand te genieten op onze mooie reis.

Wat ik ook zo mooi vind, zoals je misschien merkt aan de foto's, zijn de deuren en poorten hier op Bali. Elk huis, elke tuin, tempel of straat wordt aangegeven met een mega poort of deur. Rijkelijk versierd en de typische Balinese beelden (die ik vind lijken op de Aziatische land van Laaf) staan op de wacht aan weerszijden. Het nodigt je uit om binnen te komen, nieuwsgierig een blik om de hoek te werpen en ik vind het symbolisch staan voor "Welkom op mijn stukje paradijs." Dat wil ik thuis ook wel, inclusief standbeeld. Ook wordt alles versierd, tempels, huizen, beelden en bomen, ze krijgen sarongs omgebonden, bloemenkransen omgedaan en elke ochtend een klein bamboe bakje met bloemen, rijst en wierook voor geluk. In het hindoeïsme wordt in al het kleins iets moois gezien. Dat is een mooie gedachte om mee te nemen naar het nieuwe jaar.

We hebben een tussenstop gemaakt van 1 nacht in Kuala Lumpur, Maleisië. Op loopafstand heerlijk Indiaas eten en midden in Chinatown waar we met een verdiend biertje onze laatste avond op reis afsloten.
De volgende ochtend hebben we de Batu caves en de Petrona Towers nog bezocht (been there done that) en dan is het einde toch echt, écht aangebroken.

Met een rugzak vol mooie herinneringen en schatten die we in de afgelopen 4 maanden hebben verzameld, hebben Roel en ik een van de mooiste tijden ooit samen meegemaakt.
Grenzen verlegd, nieuwe culturen leren kennen en natuur gezien waarvan je alleen maar kan dromen. En wauw, dat allemaal met mijn vriendjelief! Want zonder hem had ik het niet in mijn hoofd gehaald om 3 dagen door de bergen te ploeteren en was ik nooit achterop een motor blijven zitten als de weg een klein ravijn was. En had ik nooit zo'n prachtige reis gehad zonder hem.

Maar nu verlangen wij ook gewoon naar Hema worst, oude kaas en onze eigen lieve familie en vrienden.

Na 28 bussen, 7 boten, 4 treinen, stappen wij over een paar uur op ons 11e en laatste vliegtuig van onze #vanatotzië trip.

Tot morgen allemaal!