Vietnam, the North - 5/10/'15 - 13/10/'15
Door: Fleur Betgem
Blijf op de hoogte en volg Fleur
23 November 2015 | Vietnam, Hanoi
Zelfs om de taxi scams konden we niks meer geven. Hostel, douche, eten & een bed. Met het groepje van de bus, want samenzijn in een sleeperbus smeedt een band, belanden we in een restaurantje waar Frank en Roos ons ook kwamen vergezellen voor een welverdiend biertje.
De volgende dag sjokten we met Frank en Roos door Hanoi, op verkenning! Hanoi is een drukke, hete stad. Ik keek mijn ogen uit naar het verkeer, dat hier nog 3x erger is dan in Bangkok. We hebben om de hitte te ontsnappen nog een traditionele Vietnamese waterpuppet show bekeken en de tickets voor de nachttrein naar Sa Pa geboekt.
Een ware Harry Potter trein stond voor ons klaar, en met ons groepje backpackers van de vorige avond wurmden we ons door de smalle gangetjes en installeren ons op de smalle bedjes. Ook hier reden we dwars door het centrum, op +/- 2 meter afstand van de mensen en huisjes af. Door het schommelen van de trein gingen al gauw de lichtjes uit en was iedereen snel in diepe rust.
Welkom in een groen, groener, groenst land! Met de local bus sjokten wij langzaam over de weg naar boven richting Sa Pa, en overal rijstvelden, rijstvelden en nog eens terassen vol met rijstvelden. En ook hoe hoger we kwamen, hoe meer de mist kwam en de regen uit de hemel bleef vallen. Dat mocht de pret niet drukken, want zodra we aankwamen in het kleine bergdorpje werdt de bus bestormd door tientallen vrouwtjes in zwart met fel gekleurde strepen hilltribe kledij, in hun oren meerdere grote ringen en om hun armen rinkelende armbanden. "Helloooooo, mis, misteeeeer! Tsjin-tsjauuuu! You like trekking, tommorowmorning yeeeeeees?" Frank is 2 jaar geleden al op reis geweest in Vietnam en had toen een prachtige trekking gemaakt met mama Cho, dus wij wouden met niemand anders mee dan mama Cho! We hebben zo hier en daar aan een van de Hmong tribe vrouwtjes laten vallen dat we op zoek waren naar mama Cho. Het woord verspreide zich door Sa Pa als een tamtam en een dag later stond ze voor onze neus op straat.
De volgende dag fris & fruitig, stond Mama Cho op ons te wachten. In traditionele kledij, rubberen regenlaarzen en een paraplu. Jup, het regende nog steeds. Met onze stevige schoenen, poncho's, en rugzakjes in de raincover volgden wij vol goede moed het giechelende vrouwtje voor ons.
Al glibberend, glijdend en vallend gingen wij dwars door rijstvelden heen om uiteindelijk middenin de beroemde rijstterassen te staan. Ook al regende het nog steeds, en was het uitzicht door de mist een beetje belemmerd, het uitzicht was adembenemend. De kronkelende lijnen van de velden die in etappes omlaag gaan kunnen zo in een sprookjesboek.
Na de lunch beloofde ze ons dat we er gauw bij haar huisje zouden zijn, en dat ze sinds kort een warme douche had. Meer aansporing hadden we niet nodig en volgden we mama Cho. Ploeterend door de regen ontstaande rivieren, waar zij stevig in haar laarsjes ons handje vast hield om veilig aan de overkant te komen. Toen we van de weg af gingen, en weer een rijstveld indoken had ik absoluut niet verwacht dat daar ons slaapplekje zou zijn. Aan deze kant van de berg en terrassen lag 1 huis, met wat bizons er omheen, kippen en een hond die enthousiast op ons kwam af stormen. Een 'jeheelkleinopdezewereldvoelen' momentje. Onze natte kleren werden zorgvuldig boven het vuur gehangen en een pot thee werd gemaakt. De rest van de familie ging aan de slag voor het feestdiner van die avond.
De avond brachten we door met samen koken, eten, drinken, kletsen, Engels oefenen met mama Cho en genieten van deze bijzondere dag. We hebben geslapen als baby's onder onze naar rook ruikende dekens.
De volgende dag was een halve dag hiking (makkie!) en voor we het wisten namen we afscheid van mama Cho en van Sa Pa, van de koude bergen naar de warme zee!
Na de sleeperbus te hebben genomen (na die rit van 34 uur kunnen wij elke reis aan ;-)) kwamen we s'ochtends vroeg aan in Ha Long Bay, die bekend staat van de enorme rotsen van limestone die uit de zee steken. De legende gaat dat de goden tijdens de oorlog tussen Vietnam en de Chinezen een draak hebben gestuurd om de Vietnamezen te helpen. Na de overwinning was de draak zo moe dat hij zich in zee stortte en met zijn staart sloeg hij 2000 rotsen omhoog. Leuk verhaaltje en de omgeving was ook zeker niet verkeerd om naar te kijken. Zoveel rotsformaties die los van elkaar liggen in dat blauwgroene water is betoverend om naar te kijken.
Zo hebben we een uperdupertoeristische tour gedaan waar we ons samen met Frank en Roos en met 30 andere toeristen dapper in de kanootjes gedropt werden om tussen de drakenrotsen door te peddelen, de vele tunnels onder de bergen en natuurlijk een berg beklommen (niet aan te raden op slippers...) om van het uitzicht te genieten. Aggresieve apen op Monkey Island waren ook van de partij, en toen hij op mij af kwam gerend wist ik niet hoe snel ik de zee in moest rennen. Tot grote vreugde van het publiek op het strand, die vonden het maar wat grappig en bleven de aap blikjes bier aanbieden.
Maar, wat we nu toe van Vietnam hebben gezien is mooi, puur en beloofd wat voor het zuidelijke gedeelte. Vanuit Ha Long Bay zijn we terug gereisd naar Hanoi. Vanaf daar vliegen we naar Danang om samen met Frank en Roos verder op avontuur te gaan in Vietnam.
To be continued, Vietnam, the South 14/10'15 t/m 2/11/2015
-
23 November 2015 - 22:21
Sabine:
ik moet opeens denken aan 'Tarzan' waar Jane wegrent voor de aapjes..
Alleen was dat in de jungle en zit jij bij de zee...
Heeft Roel je niet gered? Als een echte tarzan? ;)
-
10 December 2015 - 20:33
Oda:
34 uur, wat een reis en ik vond de autorit in Brazilië al behoorlijk, kan me voorstellen dat je hierna elke reis aan kunt.
Wat bijzonder voor Mama Cho dat er speciaal naar haar gevraagd werd, zal ze wel heel leuk gevonden hebben.
Die rotsen in zee geven zeker iets specials en ik geloof dan ook zeker dat de legende van de Draak op waarheid berust, het zijn vast de punten van zijn staart.
Slim dat je het water in gerend bent Fleur, apen en bier gaat duidelijk niet samen.
Door naar jullie volgende verhaal, spannend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley